Inspiracją tego performansu jest historia Wariacji Goldbergowskich Jana Sebastiana Bacha. Kompozytor stworzył Wariacje ok. 1741 r. dla hrabiego Hermana Karla von Keyserlinga do wykonania przez Johanna Gottlieba Goldberga, od którego utwór wziął swą nazwę. Według biografów miał on służyć jako „lekarstwo” na bezsenność hrabiego (stąd nazwa performansu). Ponadto, według niektórych, sam Bach miał zachęcić potencjalnych wykonawców do kontynuowania jego wariacji, pisząc (na końcu dzieła) „i tak dalej...” Stąd pomysł „dokomponowania” kolejnych wariacji. Eksperymentem jest tutaj powierzenie tego zadania sztucznej inteligencji.
