„Miłe w dotyku, jakby otalkowane wnętrze”, Julia Kowalska, Wydział Malarstwa
Julia Kowalska, fot. ASP w Warszawie
Opis dyplomu: Ciało jako miejsce wymiany zarówno pod względem fizycznym, jak i kulturowym jest miejscem głęboko ambiwalentnym. Stanowi przedmiot fascynacji i odrzucenia, pożądania i odrazy. Jest źródłem przyjemności i bólu. Skóra wyznaczająca fizyczną i zmysłową granicę między naszym wnętrzem a zewnętrzem nigdy nie jest granicą do końca ostateczną, gdyż ciało jest przedmiotem nieustannego przekraczania jej poprzez dotyk - szczególnie ten wynikający z kontaktu z drugim ciałem. „Miłe w dotyku, jakby otalkowane wnętrze” to metaforyczna opowieść o nieustannym krzyżowaniu się tego, co własne, z tym, co z obce.
Cykl dywanów wykonanych w technice tuftingu, zainspirowany książką Alaina Mabanckou „Zwierzenia jeżozwierza”, Pelka Atys, Wydział Grafiki
Pelka Atys, olej na płótnie, fot. ze zbiorów artystki, ASP w Warszawie
Opis dyplomu: „Zwierzenia jeżozwierza” to historia nawiązująca do afrykańskiej legendy, wedle której każdy człowiek ma swojego zwierzęcego sobowtóra. Tytułowego bohatera i jego pana łączy specyficzna więź, sieć zależności i powinność wobec ich krwiożerczej misji. Powiastka filozoficzna pełna lokalnych tradycji, czarnej magii i odniesień literackich jest spontaniczną, emocjonalną opowieścią-monologiem tytułowego jeżozwierza. Cechuje ją refleksja nad ludzką naturą, która nieustannie oscyluje między swoją jasną i ciemną stroną.
„Me, myself, AI”, Jan Wilczak, Wydział Wzornictwa
Jan Wilczak, fot. ze zbiorów artysty
Opis dyplomu: Projekt „Me, myself, AI” jest krytycznym spojrzeniem na możliwości i wyzwania stawiane przed twórcami w obliczu ogromnej rewolucji technologicznej związanej z dynamicznym rozwojem sztucznej inteligencji. Kolekcja zaprojektowana „we współpracy” z siecią neuronową nie tylko pokazuje twórczy potencjał sztucznej inteligencji, ale też zmusza do refleksji nad istotą kreatywności. Poprzez skonfrontowanie współczesnego wzornictwa z prehistorycznymi i antycznymi formami mebla i ceramiki udało się stworzyć unikatowy, autorski styl „cyfrowego” projektanta, który odwołuje się do możliwie jak najszerszego wycinka kultury materialnej.
„Hypersomnia”, Aleksandra Wiktoria Sołtysiak, Wydział Sztuki Mediów
Aleksandra Wiktoria Sołtysiak, fot. ze zbiorów artystki
Opis dyplomu: Hipersomnia jest jednym z najczęstszych objawów Zespołu Stresu Pourazowego. U osób dotkniętych krzywdą seksualną ucieczka w świat senny daje ukojenie. Osoby zmagające się z traumą przesypiają ponad połowę doby. To czas trwania w miejscu, zastygnięcia, kompletnej niemocy. W swojej pracy autorka wykorzystuje wykrochmalone prześcieradła, które zapisują kształt śpiącej pod nimi sylwetki człowieka. Dzięki krochmalowi miała szansę na zmaterializowanie stanu „swojej” hipersomnii. Zmaterializowanie natomiast uruchomiło pole do rozmowy, bez której musi sobie radzić większość ofiar przemocy seksualnej.
