Bernardo Bertolucci urodził się w 1941 roku w Parmie jako syn poety i nauczycielki. Dorastał w artystycznej atmosferze, a już jako 20-latek otrzymał angaż u Piera Paolo Pasoliniego, przyjaciela rodziny, który zarekomendował młodego chłopaka w branży. Młody Bertolucci wkrótce uczestniczył w pisaniu scenariusza do filmu Sergio Leone – Pewnego razu na Dzikim Zachodzie – a w 1962 roku zadebiutował jako reżyser autorskim obrazem, Kostuchą. Przełomowy dla artysty okazał się jednak Konformista z 1970 roku, za który twórca otrzymał nagrodę na festiwalu Berlinale. Kolejnym wielkim sukcesem było Ostatnie tango w Paryżu (1972) z Marlonem Brando i Marią Schneider, które odbiło się szerokim echem ze względu na odważne sceny erotyczne. Później reżyser i scenarzysta nawiązał współpracę z producentem Jeremym Thomasem, z którym stworzył wspomnianego Ostatniego cesarza, Pod osłoną nieba, Ukryte pragnienia i Marzycieli – kultowy film z Evą Green, Louisem Garrelem i Michaelem Pittem o młodych francuskich rewolucjonistach mierzących się z wydarzeniami, jakie miały miejsce w Paryżu w 1968 roku, bez reszty kochających kino i równie chętnie oddających się seksualnym uciechom. Swoimi filmami Bertolucci wsławił się jako reżyser politycznie zaangażowany. W 2011 roku w Cannes otrzymał honorową Złotą Palmę za cały dorobek artystyczny.
Po nieudanej operacji w 2003 roku twórca był przykuty do wózka inwalidzkiego. Zmarł po walce z chorobą nowotworową.