Tak jest właśnie w „Ucieczce" – rozpoetyzowane opisy świata sąsiadują z lakonicznymi przemyśleniami. „Ucieczka" to także tekst, który rozpoczyna album Longić. Charakterystyczne dla Tęskno cechy – kameralność, intymność oraz spokój, który jednocześnie nakłania do marzeń i porusza bardziej niż werble – pasują do klimatu jak ze snów romantyków, jednak jest w tym także niepokój.
Do stworzenia unikalnego wrażenia niezbędny był cały arsenał środków muzycznych. Kwintet smyczkowy towarzyszy fortepianowi, natomiast na innych utworach z albumu pojawiają się harfa, flet poprzeczny, syntezatory analogowe, jednak jest i miejsce dla werbli, kotłów i bębnów basowych. Longić śpiewa, ale i szepce. Zarówno współczesna artystka, jak i poetka sprzed pokoleń doceniają piękno życia, jednak nie uciekają przed nostalgią i nawet strachem, które często ze sobą niesie.
Niestety na razie artystka nie poinformowała, kiedy możemy spodziewać się całego albumu. Szkoda, bo po takiej zapowiedzi chciałoby się posłuchać go jak najszybciej.
!["Uwielbiam poczucie sprawczości, które daje muzyka". Joanna Longić nie tylko o drugiej płycie Tęskno [wywiad]](https://kmag.s3.eu-west-2.amazonaws.com/articles/5e9853823cb0296986d8fba7/teskno%20bialo%20poziom.jpg)
![Najstarsza polska drag queen: „Za komuny wszystko było szare, ale nie gejowska Warszawa!” [wywiad]](https://kmag.s3.eu-west-2.amazonaws.com/articles/60d9abda6ce0b3757a399fdf/pride_fb.jpg)
