Advertisement

„Chcę pokoju". O czym marzą ukraińskie dzieci na polskim dworcu? Zapytały je o to dwie artystki

Autor: Monika Kurek
08-03-2022
„Chcę pokoju". O czym marzą ukraińskie dzieci na polskim dworcu? Zapytały je o to dwie artystki
24 lutego 2022 roku Rosja rozpoczęła nieuzasadnioną i niesprowokowaną inwazję na Ukrainę. Świat wstrzymał oddech, czas się zatrzymał. Od tego czasu każdy robi, co może, aby pomóc. Dwie polski artystki postanowiły zrobić coś, co pozwoli ludziom spojrzeć inaczej na krzywdę drugiego człowieka. Tak narodził się projekt „Słoneczka".

Przeczytaj takze

Klaudia Kopczyńska i Paulina Byczek spędziły ostatnie dni na Dworcu Wschodnim w Warszawie. Rozmawiały z dziećmi, zajmując im czas podczas długich i męczących oczekiwań na pomoc, pociąg czy nowy dom. Stworzyły dla nich przestrzeń, w której mogły nie tylko zapomnieć na chwilę o stresie oraz nużącej podróży, ale także swobodnie wyrazić to, co myślą i czego pragną.
– Marzę o gwiazdach na niebie, zostać królową i nieść pokój i żeby mój tata był obok i żeby mieć dom – powiedziała pięcioletnia Viktoriia. Wyznania dzieci spotkanych przez Klaudię i Paulinę bawią, wzruszają i rozczulają. Przede wszystkim jednak dają nadzieję, której tak rozpaczliwie teraz potrzebujemy.

Marzenia wielkie i duże

Dzieci są kimś najcenniejszym. Pomnażają w świecie dobro, są czyste, ufające i wrażliwe. Mają w sobie nadzieję, wiarę i miłość, które pozwalają im dokonywać cuda. W naszej zagubionej rzeczywistości mogą być drogowskazem są odbiciem ideału, do którego wszyscy dążymy i z którego się wywodzimy. Rzucają światło często tam, gdzie my boimy się lub zapominamy spojrzeć. A więc pozwólmy im mówić. Niech świecą jasno jak słońce!, możemy przeczytać w opisie projektu „Słoneczka".
– Szybko, szybciej, bo nie zdążymy – słychać na dworcach. Dworce kolejowe zazwyczaj kojarzą się z czymś chwilowym i ulotnym. W obecnej sytuacji zmieniły się one jednak w pulsujące punkty dowodzenia, napędzane siłą wolontariuszy. Osoby uciekające z Ukrainy mogą liczyć m.in. na coś do zjedzenia czy pomoc w znalezieniu noclegu oraz dalszego transportu. Część z nich jest zmuszona spędzić na dworcu więcej czasu, a jak wiadomo, tego typu chaos nie sprzyja dzieciom, które stanowią dużą część przyjezdnych. Nic więc dziwnego, że np. w Szczecinie na Dworcu Głównym powstało przedszkole dla dzieci uchodźców z Ukrainy. Klaudia Kopczyńska oraz Paulina Byczek natomiast zdecydowały się po prostu oddać im głos.
Klaudia Kopczyńska jest studentką Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie oraz absolwentką Akademii Fotografii w Krakowie. Pracuje z różnymi mediami sztuk wizualnych, a przede wszystkim fotografią, malarstwem i filmem animowanym. Dzięki sztuce szuka w otaczający ją świecie wolności, dobra oraz zmian. Paulina Byczek z kolei pochodzi Krakowa, gdzie spędziła większość swojego życia. W sztuce najbardziej interesuje ją spotkanie z drugim człowiekiem – obserwacja tego kim jest, jak myśli, co czuje i jakie skrywa historie. To wszystko wyraża za pomocą fotografii i filmu. Obecnie mieszka i studiuje w Łodzi na wydziale sztuki operatorskiej w Szkole Filmowej.
Poznajcie bohaterów i bohaterki projektu „Słoneczka":
Left Arrow
1/14
Right Arrow
Milana (4 lata)
Milana (4 lata)
„Chcę zostać lekarzem".
Евеліна (8 lat)
Евеліна (8 lat)
„Chcę pokoju".
Еліна (3 lata)
Еліна (3 lata)
Еліна marzy o jednorożcu i pokoju.
Артем (3 lata)
Артем (3 lata)
„Moje marzenie to zostać dinozaurem".
Давід (8 lat)
Давід (8 lat)
„Marzę o tym, żeby mieć swój dom i być robotechnikiem”.
Victor (8 lat)
Victor (8 lat)
„Moje marzenie – Ukraina”.
Victoria (4 lata)
Victoria (4 lata)
„Chcę miłości”.
Карім (2 lata)
Карім (2 lata)
Карім nie umie jeszcze mówić.
Umid (6 lat)
Umid (6 lat)
„Chcę zostać żołnierzem. Nie zabijajcie mnie. Ja nie chcę umrzeć".
Михасик (4 lata)
Михасик (4 lata)
„Chcę prawdziwe Lamborghini!”.
Миша (7 lat)
Миша (7 lat)
„Marzę o tęczy”.
Степа (4 lata)
Степа (4 lata)
„Mój klub karate – IPPOП. Kocham sport. Chciałbym zobaczyć babcię i dziadka".
Victoriia (5 lat)
Victoriia (5 lat)
„Marzę o gwiazdach na niebie, zostać królową i nieść pokój i żeby mój tata był obok i żeby mieć dom".
Саша (7 lat)
Саша (7 lat)
,„Nowa Ukraina! Ukraina!”
FacebookInstagramTikTokX
Advertisement