Typowo francuski i paryski film, rozpoczynający się od sceny w klubokawiarni. Wiadomo już, że czeka nas nostalgiczna podróż w czasie do najlepszych czasów kina. I tak się dzieje. „Przejścia” to głęboki ukłon w stronę francuskiej Nowej Fali oraz artystycznej bohemy razem z charakterystycznym dla niej dekorum. To także wyjątkowo seksowny obraz, gdzie pożądanie gra pierwsze skrzypce. Jednocześnie Sachs i scenarzysta Mauricio Zacharias świadomie unikają nadmiaru połączeń ze współczesnością, takich jak dogłębna psychoanaliza bohaterów czy choćby media społecznościowe, a nawet z premedytacją sięgają po stereotypowe postaci, wywołując chichot u widza. Po seansie nie ma sensu zagłębiać się w psychologiczną interpretację tego, co widzieliśmy. Postaci są ukazane powierzchownie, wyeksponowano ich najważniejsze dla fabuły cechy, takie jak skrajny egocentryzm i silna potrzeba atencji czy poszukiwanie stabilizacji albo wrażeń. Podobnie ogląda się filmy z lat 60-tych.
W „Przejściach” największa pochwała należy się grze aktorskiej, wręcz podniecającej autentyczności w scenach seksu, zdjęciom Josée Deshaiesa, montażowi Sophie Reine oraz muzyce. W dodatku całość została zamknięta w 1 godzinie i 30 minutach, co dzisiaj jest zdecydowanie mało popularnym zabiegiem. Adèle Exarchopoulos zachwyca, odkąd poznaliśmy ją w „Życiu Adeli”, i nie inaczej jest w „Przejściach”. Naprawdę trudno oderwać od niej wzrok. Z kolei Franz Rogowski, który dotychczas grał w niszowym kinie europejskim, za sprawą występu w filmie Sachsa być może właśnie otworzył sobie drzwi do wielkiej, międzynarodowej kariery. Ben Whishaw natomiast doskonale sprawdza się w rolach wrażliwców, osób o delikatnym usposobieniu, które nie są pozbawione wewnętrznych demonów. „Przejścia” to dobre, pociągające kino ukazujące sytuacje, które prawdopodobnie wielu z nas zna, lecz film pozwala trochę się od nich zdystansować. Warto też zobaczyć go z uwagi na przystępne nawiązanie do „starego” kina, co często dzieje się z raczej miernym skutkiem.
„Przejścia” Iry Sachsa w kinach od 3 listopada.
![[Z archiwum K MAG] Arkadiusz Jakubik: „Mam już swój grób, nic mi nie zrobicie!” [wywiad]](https://kmag.s3.eu-west-2.amazonaws.com/articles/608c12579b5e3645fb10940e/_210305_KMag_Jakubik%20%2825%29.jpg)
