Wystawa „Przestrzenie” to wyjątkowa okazja, by zanurzyć się w zjawisko, które na trwałe zmieniło sposób, w jaki myślimy o sztuce i jej obecności w przestrzeni. To sztuka, która angażuje różne zmysły i pozwala dosłownie wejść do środka dzieła.
Teresa Kelm, Zygmunt Krauze, „Kompozycja przestrzenno-muzyczna nr 2”, Galeria Współczesna, Warszawa, 1970, fot. Teresa Kelm
Maria Pinińska-Bereś, Galeria Współczesna, Warszawa, 1973, dzięki uprzejmości Fundacji im. Marii Pinińskiej-Bereś i Jerzego Beresia
Ich realizacje – rekonstruowane lub przywoływane za pośrednictwem materiałów archiwalnych, modeli przestrzennych, szkiców i rzeźb – ukazują różnorodność sposobów kreowania przestrzeni oraz znaczenie tego nurtu nie tylko dla dalszego rozwoju sztuki współczesnej i praktyk artystycznych, ale również myślenia o wystawie jako medium.
Wystawa prezentuje również dokumentację z lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych z warszawskiej Galerii Foksal i wystawy Przestrzeń i wyraz podczas III Sympozjum i Wystawy Złote Grono w Zielonej Górze w 1967 roku – ważnych dla rozwoju sztuki environment miejsc i wydarzeń. Szczególnym wątkiem stało się przypomnienie Galerii Współczesnej w Warszawie, zapraszającej artystów różnych pokoleń do twórczego eksperymentu i przekraczania granic sztuki.